Vaak vinden wij als mensen dat wanneer je je angsten en onzekerheden toont pas echt jezelf bent. Dat je je dan pas openstelt en je ware ik toont. Alsof je niet jezelf bent wanneer je vrolijk, tevreden en gelukkig bent.
Maar dat is eigenlijk een beetje gek. Ik geloof namelijk dat onze kern, onze ziel, pure liefde is. Een constante bron gelukzaligheid in de categorie van zomerzon en chocoladeijs. De momenten dat we ons goed voelen, gelukkig zijn en vertrouwen hebben, staan we in contact met onze kern. Als de chocoladerivier van Winky Wonka stroomt de energie door ons heen (sorry, ik heb zin in chocolade geloof ik). De momenten dat we een negatieve emotie voelen – angst, schuld, oordeel of woede bijvoorbeeld – is die connectie met onze ziel vertroebelt. Het is voor ons een teken dat we niet volledig in lijn zijn met wie we zijn of luisteren naar wat we echt willen.
Die negatieve emoties horen er ook bij. Je mag ze omarmen en er dankbaar voor zijn. Ze laten je namelijk leren en groeien. Je hoeft dus vooral niet te doen alsof alles fantastisch is, wanneer je eigenlijk van binnen huilt. Het is juist zelfs goed om af en toe stil te staan bij wat je voelt en je emoties alle ruimte te geven. Alleen is dat niet per definitie onze ware ik. Er is namelijk een verschil tussen je ware ik tonen, en je ware emoties op dat moment tonen.
Emoties komen en gaan. Ze zijn een momentopname en zeggen iets over hoe we ons op dat moment voelen over een bepaald onderwerp. Je persoonlijkheid bepaalt dat je snel de ene of de andere emotie zal voelen, maar je opvattingen en overtuigingen zorgen ervoor dat die emotie getriggert wordt. Wanneer je vaak angst voelt, is de echte vraag dan ook wat er onder de angst ligt. Waar ben je echt bang voor? Welke gedachten, hoe irreëel ook, zijn de basis voor je gevoel? Op de momenten dat iemand tot die kern komt, zien je iets gebeuren. De emoties van angst of verdriet maken juist de weg vrij om dichter bij jezelf te komen.
Wij als mens vinden het bijzonder om dit bij een ander te zien gebeuren. Het doet wat met je, en terecht. Maar stiekem vinden we het ook fijn om te redderen. En dat gaat nou eenmaal beter bij iemand die gered moet worden. Dus wantrouwen we het wanneer iemand altijd vrolijk en gelukkig is. Daar moet iets onder zitten, denken we dan. En toegegeven, er zijn veel mensen die het ene zeggen, maar het andere voelen. Maar vinden dat iemand pas zichzelf is wanneer hij verdriet laat zien, daar doe je die persoon mee te kort. De momenten dat iemand zich oprecht goed voelt is hij net zo goed zichzelf als de momenten dat hij een negatieve emotie voelt, en eigenlijk zelfs meer.
Nu ik zelf meer in lijn ben met wie ik ben, ben ik beter in staat om wat ik voel te scheiden van wat ik ben. Onder de tijdelijke emotie van verdriet of angst, zit altijd een stabiel gevoel van geluk waar ik vroeg of laat weer op terug kan komen. Maar ik merk ook dat mensen het kunnen argwanen dat ik over het algemeen vrolijk en gelukkig ben. ‘Hoe voel je je nu écht?’, wordt er dan gevraagd. Het liefst met begripvolle, doch dringende blik. Ik begrijp het goed hoor. Ik vind het ook soms een verademing om te weten dat anderen ook niet altijd zo sterk of vol vertrouwen zijn als ze lijken. Dat maakt dat je ook wat minder hard voor jezelf bent. Maar dat betekent wel dat je aan het vergelijken bent vanuit onzekerheid. Want jouw eigen kern is vol liefde en compassie, altijd en overal.
Als je dat zelf niet zo voelt, dan moet je daar beginnen.
De vraag is dus: hoe voel je je zelf? Heb jij een zee aan negatieve emoties die je verbergt achter je glimlach? Of spreid je ze juist ten toon aan iedereen die het weten wil en iedereen die het niet weten wil onder het mom van ‘ik ben zo lekker mezelf’? Maak het dan je missie om jezelf beter te gaan voelen, wetende dat je het meest jezelf bent wanneer positief en negatief in een goede balans met elkaar zijn. Wanneer ze allebei mogen bestaan, maar positief de absolute overhand heeft. Wanneer je open en eerlijk bent over wat je op dat moment voelt, en er op durft te vertrouwen dat je weinig hoeft te doen om je gelukkig te voelen. Het zit namelijk gewoon al in je.