Kerst is zo fijn, want
- Veel tijd samen met familie
- Heel veel lekker eten
- Drukte en gezelligheid
- Veel binnen zijn
En kerst is minder fijn, want
- Veel tijd samen met familie
- Heel veel eten
- Drukte en gezelligheid
- Veel binnen zijn
De kerstdagen lijken soms wel op een pressure cooker. Alle emoties, irritaties, pijn, patronen en issues die al een tijdje broeden komen onder de kerstboom tot uiting.
En ze zijn er in alle smaken.
Die ongemakkelijke, voortslepende net-niet ruzie in de familie die voor spanning en sarcastische sneren zorgt.
Die ‘het is toch zo gezellig-overload’ aan drukte en prikkels waarvan je weet dat je er last van hebt maar waarbij je niet voor jezelf kan of durft te kiezen.
De ‘dat leek zo’n goed idee-kerst’ waarbij je het weer eens allemaal op je hebt genomen en je al weken loopt te zorgen en te stressen.
Maar ook de ‘ik mis je-dagen’ waarbij je zo bewust bent van het verlies en gemis dat je deze dagen extra ervaart.
En de ‘het is nu even niet zo merry-momenten’ omdat jij of een van je naasten door een moeilijke tijd heen gaat en je niet weet hoe je dat een plek moet geven tijdens de kerst.
Welk thema jouw kerst ook heeft, uiteindelijk ben jij de enige die bepaalt hoe je deze dagen ervaart. Je hebt het niet voor het kiezen wat er op dit moment in je leven speelt. En je hebt ook weinig tot geen invloed op wat een ander zegt of doet. Het enige waar jij invloed op hebt is op hoe jij naar een situatie kijkt. Hoe je omgaat met wat er je aangereikt wordt.
Das best makkelijk gezegd. Alsof je gewoon even de knop omdraait en poef: je bent een vrolijk kerststerretje. Nee dus. Maar je hebt wel continu de keuze: Kijk ik hierna met oordeel of met compassie? Ga ik deze situatie voeden of laat ik het los? Past dit bij hoe ik mij wil voelen? Kies ik nu voor mijzelf?
Eigenlijk is het telkens de keuze voor liefde of voor angst.
Liefde voor een ander én voor jezelf. Liefde voor al het mooie dat er is, voor wat je hebt doorgemaakt en waar je nog in mag groeien. Met liefde ergens naar kijken betekent het goede zien in iedere situatie. Zonder oordeel en vol vertrouwen (of zoveel als mogelijk is). En ook zonder oordeel naar je eigen gevoelens durven te kijken.
Liefde betekent ook jezelf en anderen ruimte geven. En bij de ander laten wat van de ander is, omdat je jezelf en die ander het gunt om een eigen pad te volgen.
Liefde is eigenlijk de natuurlijke staat van het hart.
Angst ontstaat wanneer we bang zijn voor een tekort aan liefde. Het vertaalt zich in angst om het niet goed te doen, om afgewezen te worden, om niet gezien te worden of niet jezelf te mogen zijn. Wanneer angst de overhand krijgt beginnen we te oordelen, over onszelf of een ander. We wijzen schuld aan en voelen ons schuldig. We verliezen ons in emoties of stoppen ze juist diep weg. Not so very merry.
En dus is het recept voor een fijne kerst: meer liefde en minder oordeel. Simpel toch? Gewoon twee dagen lang niet oordelen 🙂
Laat deze vragen je daarbij helpen wanneer het toch even niet zo makkelijk is.
- Wat voel ik nu eigenlijk? Sta even stil bij je gevoel en vooral bij wat er onder zit. Is dit woede, of eigenlijk verdriet? Is dit irritatie of eigenlijk angst? Is dit stress over deze specifieke situatie, of eigenlijk een gevoel van onmacht over een groter issue?
- Kan ik dit in liefde zien? Als ik vanuit liefde naar de situatie kijk, zie ik het dan anders? Als ik mijn oordeel verruil voor compassie, verandert er dan iets in mijn gevoel? Als ik mijzelf ook liefde geef, pak ik het dan anders aan?
- Wat is het beste voor ons allemaal? Wanneer je een situatie meer vanuit liefde gaat bekijken, ontstaan er vaak oplossingen die voor iedereen werken. Een tandje terug in het moederen geeft anderen de ruimte om hun verantwoordelijkheid te nemen. Aandacht geven aan verdriet geeft gelegenheid om ook dankbaarheid te voelen. Je grenzen aangeven zorgt dat jarenlange patronen doorbroken worden.
Ik wens je hele fijne, liefdevolle kerstdagen ❤
Liefs Petra
PS:
Een aantal hoofdstukken uit mijn boek VAN DROMEN NAAR DOEN kunnen daar ook een beetje bij helpen.
Iedereen is een spiegel
Alle mensen om ons heen zijn een spiegel van onze ziel. Elke situatie waarbij je irritatie of pijn voelt zegt daarmee wat over onszelf. Wanneer je ziet wat je hieruit kan leren, ontstaat er ruimte om te groeien. In hoofdstuk 25 leg ik dat verder uit.
Van je familie moet je het hebben
Het beeld dat je op dit moment hebt van de wereld en jezelf is gebaseerd op overtuigingen die je vaak als kind al hebt geleerd. Patronen die je zelf wil loslaten zijn hierdoor vaak nog wel in je familie aanwezig, wat confronterend kan zijn. In hoofdstuk 27 staat een oefening die kan helpen om je eigen pad te zien.
Een dag lang geen oordeel
Geen. Oordeel. Lukt dat? Gewoon de dag – en alles dat dat brengt – accepteren zoals het is. Wat zou het je kosten en wat kan het je geven? Lees hoofdstuk 34 ‘s op kerstochtend en stel voor jezelf de intentie om een dag lang geen oordeel te vellen.
Schuld versus verantwoordelijkheid
Kerst gaat veel over verantwoordelijkheid. Wie is verantwoordelijk voor de hapjes, voor het programma, voor de sfeer? Als jij het vaak op je neemt om voor een ander een probleem op te lossen, of merkt dat je de schuld snel bij een ander legt, lees dan hoofdstuk 14.